Testing Wavegarden’s Cove

Het is 22 november 2016. In onze zoektocht naar het ideale systeem, kunnen we na lang wachten eindelijk richting Spanje voor een testsessie in Wavegarden’s, dan nog top secret, prototype van de Cove. In Nederland is het aangenaam met 15 graden en een flauw zonnetje. Maar vanaf het moment dat we Spanje binnenvliegen begint het te regenen en komt de temperatuur niet meer boven de 10 graden.

Als we aankomen in San Sebastian worden we, terwijl het steeds harder begint te regenen, verwelkomd door dikke golven op Playa de Gros. Wat een heerlijk uitzicht vanuit ons hotel. Maar helaas is het al bijna donker en zit surfen er dus niet meer in. Daar kunnen we overigens prima mee leven met het vooruitzicht op onze testsessie de volgende dag. ’s Avonds ontmoeten we Fernando (mede-eigenaar Wavegarden) en gaan we verder waar we gebleven waren tijdens zijn bezoek aan de Eemhof. Een hoop ontwikkelingen aan beide kanten, dus een hoop om over bij te praten. Bij de verhalen over de golven van de Cove begint ons hart steeds sneller te kloppen. Ondertussen genieten we van de sfeer en de heerlijke lokale tapas en de drank. Maar als we zo moe worden dat de gesprekken echt onbegrijpelijk worden, besluiten we door de regen terug naar ons hotel te lopen. We willen de volgende dag ten slotte wel een beetje fit zijn.

De volgende morgen pikt Fernando ons op en rijden we, door de regen, eerst naar Zarautz. Na een heerlijk ontbijt met uitzicht op een wilde zee (in Nederland waren we er meteen ingedoken), rijden we via een schitterende route door het Baskische binnenland naar Wavegarden’s Headquarters. Dan duikt ineens uit het niets een bekend plaatje op… Vanaf een slingerende bergweg kijken we uit op de eerste testpool van Wavegarden. Het is bijna mythisch deze pool nu in het echt te zien na zo vaak online bestudeerd en bewonderd te hebben. En nog gekker om te bedenken dat we daar niet eens voor komen… Want ook al is surfen in dit ‘oude systeem’ echt geweldig (ga zeker eens langs bij Surf Snowdonia in Wales!), Fernando verzekert ons dat de golven van de Cove echt nog veel beter zijn.

Na een uitgebreide kennismaking met het complete Wavegarden team en een constructief overleg over ons project, krijgen we de ruwe versie te zien van de promovideo die sinds vorige week online staat. Wauw! Een paar topsurfers van de WSL waren ons een paar weken voor. Wat een perfectie… wat een hoeveelheid aan golven… en vooral, wat een plezier! Oké genoeg gepraat… Wij willen nu die Cove in!

Door de regen (…) lopen we tussen een paar bouwketen door. Als we vervolgens onze paraplu’s optillen, staan we ineens aan de rand van een azuurblauwe pool. Vanuit het water worden we enthousiast begroet door topsurfer Hodei Callazo die ons een demootje zal geven. En dan gebeurt het… vanuit het niets doemt er ineens een bult water op en voor we het weten verdwijnt Hodei in een supercleane headhigh barrel. Voordat we doorhebben wat er is gebeurd, komt hij er weer uit en trakteert hij ons op een paar snoeiharde cutbacks. Daar worden we best even stil van…

foto: Wavegarden Cove

Binnen no time ligt Hodei weer in de take off zone en pakt hij de ene na de andere golf. Ondertussen lopen wij door naar de control room vanuit waar we nog een paar minuten genieten van Hodei’s surfkunsten. Dan is het tijd om onze wetsuits aan te doen en boards te pakken. Met een druk op de knop worden de golven op ’standje iets vriendelijker’ gezet en peddelen ook wij richting de take off zone. De adrenaline heeft inmiddels zijn hoogtepunt bereikt, dus de eerste golven pakken ons in plaats van andersom. Maar al snel is het raak… wat een feest!!! Een cleane schouderhoge krachtige wand opent zich en nodigt ons uit haar eens flink uit te proberen. Iedere volgende golf worden de bochten harder en de sprays hoger. Ook Fernando en enkele andere teamleden komen er bij en we pakken om de beurt een golf. Telkens als je terug peddelt, kun je genieten van de kunsten van de volgende surfer. Na een dik half uur zijn we helemaal gesloopt. En ja… het regent nog steeds en het is ijskoud. Maar daar merken we helemaal niks meer van!

Voor de beginners onder ons worden de golven vervolgens terug gedraaid naar een halve meter. Het is bizar om te zien hoe snel een surfspot kan veranderen. Hup, allemaal op de softtop en weer door! Ongelooflijk hoeveel lol we hebben gehad in een uur tijd. En ook op de kant niks anders dan lachende gezichten. Iedereen is stoked!

We hebben maar kort de tijd om om te kleden en na te praten want onze terugvlucht vertrekt al snel. Na een warm afscheid rijden we moe maar voldaan terug naar het vliegveld. Vlak nadat we zijn opgestegen, stopt het met regenen en eenmaal terug in Nederland schijnt de zon. Was de Cove een natte droom?

Wordt vervolgd…